Reconversie luchthaven (3)
Na het lezen van het reconversieplan van WILOO in De Zeewacht van 1 maart was ik totaal aangeslagen. Als filiaalhouder van een bankkantoor dacht ik dat men bij WILOO toch meer in het hoofd had om zulke dwaasheden te schrijven.
Wat betoogt dit actiegroepje om zich fors in te zetten voor het sluiten van de luchthaven en verkavelen van de gronden? Is het – en dat zal het zeker zijn – een uitzicht op dikke commissielonen in geval van verkaveling? Zijn de heren niet beschaamd om de schaarse werkgelegenheid in onze streek nog meer in de grond te boren? Hebben deze heren al niet genoeg geprofiteerd door hun grond goedkoop aan te kopen, wetende dat er een luchthaven in de omgeving was? Zij hebben het recht niet om maar een woord te spreken over de luchthaven die hier al ingeplant was in de dertiger jaren.
De luchthaven, parel van bloei en welvaart van de economie, van de stad en de kust, willen zij teniet doen met het enige doel hun zakken te vullen. Hoe zouden jonge gezinnen hier komen bouwen als er geen werk is? Alleen steenrijke buitenlanders, meestal Duitsers en Nederlanders, zouden zich hier vestigen als tweede verblijf waarbij de stad buiten de taks van tweede verblijf geen verdere inkomsten zou krijgen.
KMO’s zouden hier ook al niet komen, want men krijgt het Plassendale-project, buiten Telindus, al geen kandidaten.
Conclusie; WILOO, blijf met uw handen van onze moderne en efficiënte luchthaven en laat de mensen werken voor hun brood.